Deze week ben ik op Texel, een midweek op het heerlijke eiland in mijn favoriete maand. Een paar dagen in de leegte want er is hier dan echt helemaal niets te doen. Geen toeristen, geen drukte en veel heel veel stilte.
Het geluid van stilte kunnen horen en ervaren.
Wat het in je systeem doet is zo groots. Zonder prikkels, geen afleiding alleen maar ik en het eiland. Tijdens het wandelen, iedere voetstap horen zetten, je ademhaling horen, luisteren naar vogelgeluiden en het suizen van de wind om je oren. Eén zijn met de elementen, storm en regen zijn in februari vaste prik.
Het doorbreken van de ochtend zon, het licht wat alles roze kleurt.
De zon die het eiland met haar licht kleur geeft , haar weer helemaal anders vormgeeft. Het raakt me diep in mijn hart. Hier kan ik nog écht even stil zijn. En wanneer de stilte echt land in mijn lijf hoor ik mijn hart. Eerst luister ik naar het fysiek kloppen en dan daal ik af diep down en kan ik haar horen spreken. Wat mijn hartewens is en waar mijn verlangen naaruit gaat. Het hoofd volledig uit, alleen maar voelen.
Ik kan me overgeven aan al wat is.
Zonder bang te hoeven zijn dat mijn systeem wordt beïnvloedt of crasht .
Wat een liefde , wat een rust.
De energie van moeder aarde kunnen voelen, de lente energie omhoog laten borrelen en hoe zij me weer prikkelt om de beweging in te zetten.
Het vertrouwen te voelen , dat alles goed is, dat ik genoeg ben en alles gaat zoals het gaat. Op haar eigen tijd en zelfbepaalde tempo.
Ik voel ruimte, in mijn hart, voel alles weer stromen.
Met een opgeschoond systeem, een hart vol verwondering en dankbaarheid verlaat ik morgen Texel.
The sound of silence........
Liefs, Karin
Kom ook genieten op ons Zomerfeest!
Comments