De enige vraag die we ons zelf nu kunnen stellen is of we ons zelf mee laten slepen door de bedachte wereld waarin we wegkijken en onze aard, ons talent verborgen houden of staan we op?
Ik kan niet anders dan opstaan. Ook al kost het me soms best veel. Vanuit de diepste kern van mijn wezen kom ik steeds in beweging. Vanuit een diep geworteld weten wat is doorgegeven vanuit mijn voorouders. Je herkent dat gevoel vast wel. Onverklaarbaar en tegelijkertijd ontzettend logisch.
Zodra ik mij beschikbaar stel voor het grotere goed, dan voel ik het in heel mijn wezen. Een gevoel van geluk, verbinding en vertrouwen. Dan kan ik bij mijn wijsheid en al mijn andere talenten. Talenten waar we vroeger voor op de brandstapel werden gegooid.
Talenten waar we nu nog steeds voor worden veroordeeld.
Iedere keer herhaalt de geschiedenis zich. Moeder natuur laat van zich horen. Haar roep bereikt alle wezens in de natuur die puur van hart zijn. En zo staan er iedere generatie weer opnieuw vrouwen op die anders durven zijn. Die geen behoefte hebben aan materie maar wel aan inhoud. Vrouwen die oude rituelen en ceremonies weer tot leven brengen. Vrouwen die elkaar verder helpen en kunnen meegenieten wanneer een andere vrouw geluk ervaart.
Vrouwen die de innerlijke schoonheid van onze bijzondere natuur weer eren in plaats van negeren.
Op dit moment voel ik een hele sterke spanning op het gebouwde materiële imperium. We hebben nu wel het toppunt bereikt van het ontkennen van ons prachtige authentieke uiterlijk. Gezichten met een eigen verhaal, een eigen identiteit en daarmee ook een eigenwaarde zijn tegenwoordig in de minderheid.
Ik zie het als verstoppen. Veilig jezelf dicht plamuren en iedereen dezelfde vorm van lippen, wenkbrauwen en wimpers. Borsten en billen volgens de laatste trend.
Ben ik dan de enige die hierbij het gevoel krijgt dat we in een totale vernietiging zijn belandt? Vernietiging van Eigen Waarde door allemaal een zelfde uiterlijk aan te meten. Onzichtbaar zonder waarde. Niet meer herkenbaar.
Daarom roep ik jou, Wilde Vrouw, op om op te staan.
Om samen met ons een ander geluid te geven aan het geschreeuw om likes. Om jezelf te liken en daarmee een ander ook. Om uit de rat race te durven stappen en jezelf volledig te omarmen.
Ik roep jou op om samen met ons de kering in te gaan zetten. Een keerpunt in het collectief voor onze kinderen en hun nageslacht. Een keerpunt voor moeder aarde. Een keerpunt voor de mensheid waarin de mens weer liefdevol terug mag keren in de originele vorm. Verbonden en deeluitmakend van de natuur en het oneindige universum.
Wij zijn onze liefdevolle opstand al jaren geleden in stilte begonnen. Eerst in ons zelf en daarna met enkelen die wij vertrouwen. Inmiddels is de groep van wilde vrouwen aan het groeien. Overal zien we prachtige nieuwe initiatieven ontstaan en daar word ik als mens ontzettend blij van.
Tegelijkertijd draaien de verdienmodellen ook op volle toeren. Met de mooiste plaatjes, en goed doordachte teksten worden de meest uiteenlopende trajecten en retraites verkocht. Bijna allemaal met een knallende belofte erbij.
Maar hoe kan het toch dat er een groot deel de leer van het boedhhisme wordt doorgegeven zónder de uitbanning van materiële verlangens?
Ook ik heb me vaker dan eens laten ontmoedigen door de grote grijpgrage machines die vanuit de materialistische maatschappij hun graai doen. Profiterend van de mens die zichzelf steeds verder uitput en uitholt. Maar vandaag besluit ik dat ik me hierdoor niet meer laat afleiden van mijn missie.
Eerder dit jaar heb ik al een grote prijs voor mijn missie moeten betalen. Mijn talenten zijn mijn gave en mijn vloek. Helaas is er nog steeds een heel groot oordeel over jezelf spiritueel ontwikkelen en het werken met energie. Het heeft mij nu letterlijk mijn parttime baan gekost. Omdat ik weiger een stuk van mijzelf te ontkennen. So be it!
Deze tegenwind geeft mij alleen maar meer inspiratie om door te gaan. Ook voel ik de noodzaak om door te gaan. Werken aan een betere wereld, dat is toch het mooiste wat je als mens kunt bijdragen tijdens dit leven?
Het voelt iedere keer zo ontzettend goed wanneer ik met mijn energie mag werken en zo andere vrouwen weer in contact breng met hun eigen verborgen krachten en talenten.
De terugkeer van de Wilde Vrouwen is dit jaar mijn missie.
Ook de groei van onze Soul Family op het platform is een duidelijk signaal. We willen meer zichtbaarheid zodat we gevonden kunnen worden. Wij jagen niet maar zijn in vertrouwen aanwezig. Iedere vrouw die in beweging komt zal ons vinden.
Soms via een omweg, of via een list van een veelbelovend instituut. Ook dat is goed. Want zonder donker is er ook geen licht. Laten wij vooral het licht blijven schijnen. Als vuurtorens in de nacht. Een baken.
Jezelf bevrijden van het harnas wat de maatschappij je onbewust oplegt. Niet voelen maar doen. Niet denken maar doen. Gehoorzamen. Leveren.
Voor mij voelt het alsof we nu zelf ook een onderdeel zijn geworden van een bio-industrie. Geen vrije uitloop maar wel leerplicht. Tijdens je gezonde jaren moet werken om te kunnen overleven. En als je dan geluk hebt, mag je na 50 jaar met je versleten lijf genieten van je welverdiende pensioen.
Als je hier over nadenkt dan lijken we wel gestoord. Vijftig jaar werken voor - heel misschien - een paar jaar vrijheid.
De nieuwe generatie heeft het door.
Zij willen niet meer fulltime werken, zij willen vrijheid. Tijd om te leven. Zij willen geen dierenleed maar dierenliefde. Zij willen inhoud en durven daar voor op te staan. Zij maken zich hard voor moeder aarde.
Laten wij, de oudere generatie oftewel de Wilde Vrouwen, deze mooie nieuwe generatie helpen door onze wijsheid door te gaan geven. Maar voordat we aan deze mooie missie kunnen beginnen moeten wij eerst nog dieper bij onszelf naar binnen keren. Het liefst in groepsvorm. Zo creëeren we met elkaar een hele nieuwe frequentie waarop de nieuwe generatie later verder kan werken.
Iedere vrouw kan zichzelf tot Wilde Vrouw transformeren.
Het is niets meer dan toelaten en erkennen wat er altijd al is geweest. Dit klinkt heel eenvoudig maar door onze aangeleerde patronen en grenzen kan het een flinke uitdaging zijn om jezelf te ontdoen van alles wat je is aangeleerd zodat je ontdekt wie jij in essentie bent.
Dit is ook de reden waarom ik retraites organiseer. Jezelf uit je dagelijkse omgeving halen is jezelf ook uit je dagelijks aangeleerde patronen halen.
Samenkomen met gelijkgestemde vrouwen zorgt ervoor de de Wilde Vrouw in jou vanzelf ontwaakt. Ongestoord in verbinding met jezelf kunnen zijn zorgt voor een ongekende stroom van energie en inspiratie waarmee jij jouw transformatie kan inzetten. Veilig in de aanwezigheid van Wilde Vrouwen die jou aanmoedigen om dieper naar binnen te keren om daar jezelf te herontdekken. Samen vieren wij die herontdekking van ons zelf en zetten we daarmee transformatie in.
Wanneer we regelmatig bij elkaar blijjven komen, zal onze impact steeds groter worden. Overal gebeurd dit nu in het klein en wanneer wij hiermee door blijven gaan zal het enkel maar groter worden om uiteindelijk één geheel te worden.
En wanneer ik daar aan denk, komt er een gevoel in mij naar boven wat ik niet kan omschrijven. Misschien is dat wel zielsgeluk?
Voel je dat een meerdaags retraite voor jou nog een te grote stap is? Kies dan voor de dagretreates Zijn & Zien of begin met een privé sessie bij een van onze soulsisters. De weg naar het Noorden is voor iedere vrouw een ander pad.
Be Wild, Be Free
liefs,
Hanneke
Comments