De kaart liegt er niet om. Answer the call. Een kaart die met regelmaat verschijnt en waar ik heel diep van binnen bij voel dat ik het moet doen maar dan opeens durf ik het niet. Ik met die grote waffel. Ik die altijd zichtbaar durft te zijn. Die durft niet.
En dat komt omdat het nu wel heel erg dichtbij komt. Kwetsbaarheid in de grootste vorm. Want mijn zielenroerselen deel ik zelden en wanneer ik dit doe is dat in een besloten clubje. Daar waar het veilig voelt.
De buitenwereld is naar mijn gevoel hard en niet meer zo tolerant en daardoor vind ik het moeilijk en voel ik mij niet moedig. Maar de kaart kwam nu weer en tegelijkertijd ontving ik een aantal berichten van verschillende personen die mij allemaal dezelfde kant op wijzen: uit de kast komen! Als lichtwerker, als ziener, als healer maar eigenlijk voor als mens. Zoals de mens bedoeld is.
Na het delen van een schrijfsel: "Het is tijd voor mij om alle boodschappen te leren zien, interpreteren en te integreren in mijn dagelijks leven. En jij bent het kompas, want jij ziet alles als eerst en wijst ons op de signalen en boodschappen"
Na een massage: "Je hebt mij uit mijn zelf gegoten malletje gehaald. Ik voel opeens ruimte in mijn lijf. Het voelt vreemd maar ontzettend bevrijdend."
Na een reading: "Wat is je boodschap weer spot-on, ongelofelijk. Geen idee hoe je het iedere keer weer doet, maar het is zo fijn om deze boodschappen en jouw oefeningen te ontvangen. Mijn leven wordt steeds mooier."
Er zitten momenteel nog ontzettend veel mensen in de kast. In de spirituele kast dan. Vooral sinds het spirituele verdienmodel bestaat. En dát model is voor mij nu net genoeg motivatie om toch uit die verdomde kast te durven komen!
Nu ik het zo opschrijf wil mijn hoofd het meteen weer wissen. Het eeuwige stemmetje wat vind dat ik dit niet zomaar moet uitspreken want wat zal men daar wel niet van vinden? Wie ben ik om dit zomaar over mijzelf te zeggen?
Wat een arrogantie!
Tja, mijn hoofd, dat is er ientje om het maar zo te zeggen. Maarja, ik verlang zo naar samenzijn met andere zieners, met zusters van het licht dat ik ook besef wanneer ik mijn mond hou, de rest dit ook zal blijven doen.
Het is natuurlijk helemaal niet gek om te denken dat we allemaal met een reden, met een rol, op deze aarde zijn gekomen. En iedereen die al durft te spelen met licht en liefde heeft dit al op verschillende manier bevestigd gekregen.
En jij ook. We zijn allemaal zieners als we durven kijken. Ieder mens is bijzonder. En ieder mens heeft energie. De mens heeft de ontwikkeling hiervan en het doorgeven van generatie op generatie laten verwateren. Het instituut school kwam in de plaats en voordat we het wisten ging het om stampen van door de mens verzamelde informatie met een keurmerk of stempel erop.
Er gaat nu een tijd aanbreken waarin wij dit in ere gaan herstellen. En als jij voelt dat jij hier een onderdeel van wilt zijn, stuur me dan een berichtje. Hoe meer zielen hoe meer vreugd. Een zinnetje wat ik al heel mijn leven heb gehoord maar pas sinds kort echt begrijp. Want wanneer je op zielsniveau met elkaar verbind ontstaat er een enorme vreugde.
Niet alleen voel ik dingen aan, ik voel ze vaak ook nog eens jaren van te voren aan. En dat is niet altijd fijn. Sterker nog, het is ingewikkeld en vaak heel erg eenzaam. Als ziener krijg je bepaalde levenslessen die je terugbrengen naar de basis. Niet behoedzaam ofzo, maar vaak met een bizarre snelheid.
Maar er is de afgelopen maanden ook iets veranderd. Terwijl ik mij blijf afvragen wat ik nu eigenlijk precies aan het doen ben met lichaamswerk en coaching, krijg ik onverwachts veel reacties en recencies. Zonder dat ik daar om vraag.
En iedere vrouw deelt iets moois. Iets groots. Iets persoonlijks.
Iets wat puur door onze samenwerking, onze energetiche verbinding, tot stand is gekomen. Voor mij de bevestiging dat het ook de bedoeling is om veel meer samen te doen, vanuit die hartsverbinding op zielsniveau.
Misschien is deze coming-out ook precies de stap die ik moet nemen om te ontdekken wat ik de komende maanden mag gaan doen. Kijken wat er onstaat.
En iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik hier gillend gek van kan worden. Want ik hou stiekem toch graag de controle. Ook al durf ik deze heel vaak volledig uit handen te geven. Het voelt nu alsof ik het voor altijd uit handen mag gaan geven en daar voel ik wel iets bij. Iets wiebeligs.
Vorige week kwamen we met bijna alle zusters online bij elkaar. Kennelijk was het nog te vroeg om met jullie samen te komen op het strand. Ieder van ons zit in een diepe transformatie. Het uit zich in de keelchakra. Het kriebelt, steekt en prikkelt. Er mag worden opgeschoond. Alles mag worden uitgesproken. De wijsheid wil via het lijf aan het woord. Puur en onverschrokken.
Wij gaan alvast de weg van het onbekende verkennen zodat we in een latere fase daar een Beacon of Light oftewel als Vuurtoren voor anderen kunnen gaan staan. Ter aanmoediging en geruststelling. Vannacht droomde ik over Beacons of Light en kwam deze hele boodschap binnen. En het maakte me intens gelukkig. Voelend dat de beweging aan het ontstaan is.
En met ons zijn er al velen onderweg. Wij zijn natuurlijk niet de enige zes vrouwen die zijn vertrokken. Vanuit iedere hoek zie ik mensen vertrekken. Vastberaden. Op weg naar hun North.
De bestemming die nog lang niet in zicht is. Vol vertrouwen. Stap voor stap.
Nu zijn het nog allemaal aparte groepjes. En wanneer ik naar de kastverhalen in de maatschappij kijk zie ik eenzelfde beweging. Eerst waren er slechts twee groepen inmiddels is het een diversiteit geworden. Een community.
Met allemaal verschillende vakjes en tegelijk allemaal dezelfde gemene deler: jezelf willen zijn.
Hetzelfde gebeurd naar mijn gevoel nu in de bewustzijnswereld. Er onstaan allemaal nieuwe vakjes en stromingen. Ieder met een eigen perspectief maar allemaal met hetzelfde verlangen: vrede op aarde. Licht en liefde als basis.
Werderzijdse acceptatie en onvoorwaardelijke liefde in ere hersteld.
Iedere transformatie is heftig. Vaak gaat het gepaard met flinke griepverschijnselen en kom je ook op belangrijke kruispunten in je leven. Toegeven aan een transformatie is jezelf openstellen voor verandering. Dit kan verandering van baan of woning zijn maar ook van partner of vrienden. Transformatie is intens. De periode daarna is hemels. Totdat je weer zo veel bent gegroeid dat het tijd is voor je volgende transformatie.
Ook ik wil naar die volgende hemels periode en daarom kwam ik vandaag uit de kast. Uit de zogenoemde spirituele kast dan.
Ik voel me eigenlijk maar een heel gewoon simpel grietje uit een dorp en tegelijkertijd voel ik me ontzettend groots en dankbaar dat ik met energie mag werken en met kennis waar ik zelf niet eens van weet waar het vandaan komt.
Ik heb geen dure certificaten van grote instanties. Ik mag werken met alles wat mijn voorouders aan mij hebben doorgegeven. En gelukkig is dat best veel en op mijn beurt ben ik deze wijsheid en kennis aan het toepassen zodat de generaties na mij weer verder zijn dan ik nu ben.
Wie ben ik om dit allemaal zomaar op te schrijven?
Eerlijk? Ik heb geen idee. En wellicht is dat ook waar het allemaal om gaat.
Niet om de ego of de belangrijkheid, maar om het hart en de eerlijkheid.
Ik hoop dat we nu in een periode terecht zijn gekomen waarin iedereen uit de kast komt. Want we hebben elkaars licht en liefde ook nodig om deze licht en liefde te blijven verspreiden.
Liefs, Hanneke
PS Vanavond geef ik nog een live online healing. Gewoon puur omdat ik voel dat ik dit mag doen. Aanmelden kan nog tot 19.00 uur. We starten met de basis: Muladhara.
Comments