Ik ben op zoek naar een training of cursus waar ik kan leren hoe ik goed kan liegen en bedriegen. Want als je je wilt kwalificeren voor een baan of opdracht, lijkt juist die waardevolle waarheid een waardeloze blokkade te zijn.
Afgelopen vrijdag kreeg ik belletje nummer 1 n.a.v. een 1e gesprek;
"We hebben helaas besloten om niet met jou verder te gaan... wij denken dat je niet in het team past..." Deze kwam niet zo hard binnen, want het was vanaf de eerste minuut in de gesprekken al helder dat er een mega werkdruk was, een super logge organisatie én mopperende managers. Niet echt dé droom, maar een prima manier om de komende maanden te overleven als gezin.
Vandaag krijg ik belletje nummer 2 n.a.v. een 1e gesprek;
"Helaas voor jou hebben wij besloten om niet met jou verder te gaan.. wij hebben nog eens naar jouw profiel gekeken en met jouw achtergrond en werkervaring hebben wij niet het idee dat het matcht voor deze functie"
(Beide functies waren bewust "onder mijn niveau". Het was voor mij een bewuste keuze om niet meer als manager maar als officer te solliciteren.
Zo houd ik alle creatieve energie beschikbaar voor mijn coaching.)
Kak, kak en nog eens kak! Beoordeeld worden door een ander zonder dat ze zien wie je werkelijk bent. Ik blijf het enorm lastig vinden. Lees ik vind het rete irritant.
Want ik kies bewust en ik WEET heel goed waar ik voor kies. Toch is dat voor de andere partij kennelijk totaal niet relevant. Mijn HR nekharen gaan er iedere keer weer van overeind staan.
Om nog maar te zwijgen over de manier waarop een sollicitatieprocedure wordt geleid. "Wij dit... Wij dat.. Wij zus.. en Wij zo..". Dit is echt zo vreselijk uit de tijd en toch voert deze denigrerende manier van communiceren overal de boventoon.
Wie ben jij dan om mij te beoordelen?
Wie ben jij dan om mij te veroordelen?
Op mijn CV heb ik ook bewust geschreven dat ik heel graag een kwartiertje wil kennismaken via zoom. Want pas als je elkaar hebt gezien en gesproken, kan je iets van een oordeel vormen. Ik zeg expres iets van een oordeel. Want het echte oordeel kan eigenlijk pas worden gevormd on the job.
De jaren dat ik zelf recruitment deed heb ik geleerd dat brieven door anderen geschreven kunnen worden, hetzelfde geldt voor mindblowing CV's.
Echter een gesprek met de persoon geeft zoveel meer informatie, maar óók dat is niet het hele plaatje. Want die persoon kan weleens super goed zijn in zijn/haar job maar moeite hebben met een spannend gesprek.
Sollicitanten zijn geen vee. Ze zijn mensen van vlees en bloed met een verhaal.
Het ene verhaal is misschien nog wel schrijnender dan de ander. Maar achter ieder mens schuilt een verhaal.
Waarom geven wie die mensen niet gewoon een kans?
Waarom kan er niet worden gedacht in elkaar verder helpen in het leven?
Waarom wordt er nog steeds met oogkleppen op gezocht naar de perfecte mix?
Hoe tof ben jij als werkgever/collega als jij iemand redt van een uithuiszetting?
Helden zijn er nodig. Helden van werkgevers.
De maatschappij lijkt steeds onpersoonlijker en holler te worden.
Overleven zul je hier waarschijnlijk stukken beter doen wanneer je NIET eerlijk bent.
Wanneer je kunt liegen over je arbeidsverleden of over je kwaliteiten dan kom je waarschijnlijk beter de rondes door. Misschien krijg je zelfs de baan.
Ik verdom het! Want eerlijk zijn, dat is zuiver zijn. Jezelf zijn in het kwadraat.
Dus ik blijf mezelf en ik blijf eerlijk. Ook al is het nu echt vijf voor twaalf aan het worden. Want ik geloof in een eerlijkheid.
En voor alle bedrijven die mij tot nu toe geen kans hebben gegeven: your loss!
Ik ben een self starter, enthousiast en een mega trouble shooter. Ik ga goed op crisis en problemen en deadlines tik ik met mijn ogen dicht aan. Mooie tegenhanger zijn mijn softskills waarmee ik niet alleen zelf geweldloos communiceer, ook heb ik genoeg positiviteit in mij om een heel team op te beuren.
Terwijl ik een paar tranen van mijn gezicht veeg, bedenk ik mij dat er zoveel andere mensen op dit moment aan het struggelen zijn. Mijn hart gaat uit naar jullie!
Want ik voel mij nog steeds blessed. Dankzij alle kennis die ik tijdens mijn coach opleiding heb opgedaan, heb ik nu zoveel tools tot mijn beschikking dat het me niet veel moeite kost om terug te veren. Om te blijven focussen op waar ik naartoe wil.
Om steeds weer in mijzelf te keren en te voelen dat ik op mijzelf vertrouw.
Ik ga weer even een glas voor mijzelf inschenken. Halfvol.
Want ik vertrouw erop dat er iets naar mij onderweg is. Iets wat mij op het lijf is geschreven.
Liefs,
Hanneke

תגובות